WISH WE COULD TURN BACK TIME… | 30/11/2007 – 30/11/2022 |

“Hey Mar!”
“Hé… klein meisje”
“Hoe is het met jou? Denk je nog wel eens aan me?”
“Het gaat goed hoor. Natuurlijk denk ik aan jou, iedere dag meisje.”
“Iedere dag? Zo vaak? Waarom iedere dag?”
“Ja lieverd, écht iedere dag. Waarom? Omdat ik jou mis!”
“Maar Mar… waarom mis je mij? Volgens mij kan jij inmiddels veel meer dan ik kan. Hoe kun je me iedere dag missen?!”
“Ja lieverd, dat is een lang verhaal. Dat klopt wel, ik moet je een beetje gelijk geven.”
“Een lang verhaal? Ik heb alle tijd, en ik ben wel benieuwd wat jij mij te vertellen hebt hierover.”
“Omdat ik niet meer ben wie jij (nu bent en) vroeger was. Ik mis de kleine jij die haar jeugd nog voor ogen had, die nog vol op aan het ontdekken was, tot dat ene moment waarop de tijd even stil stond. Door wie ik nu ben heb ik dat niet echt kunnen doen. Ik heb het wel kunnen doen, maar veel anders dan ‘normaal’. En met normaal bedoel ik zoals andere leeftijdsgenootjes. Ik heb nu eenmaal een label (en ondertussen wel meerdere labels) waarmee ik mijn plekje in de maatschappij moet vinden. Dat gaat niet zo makkelijk. En dan denk ik terug aan jou. Hoe klein je was en hoe erg je stiekem toch uitkeek naar het ouder worden en het ontdekken van vanalles en nogwat.”
“Maar Mar, een label? Wat is dat?”
“Oh lieverd, je bent nog zo jong om alles te kunnen begrijpen. In het volwassen leven gaat alles er veel anders aan toe.”
“Volwassen? Hoe oud ben je nu dan? Ben je echt al zo oud?”
“Ik ben inmiddels 22 jaar, ik vind het zelf wel een beetje oud ja. En ik ga nu al 15 jaar zonder jou verder. Je zit nog wel in mij, maar ik ben jou al die tijd al niet meer. Maar ik maak het misschien wel een beetje ingewikkeld voor je.”
“Maar wacht, je bedoelt NAH met het woordje label? Heb ik het goed? En wat bedoel je dan met meerdere labels?”
“Jij wilt ook echt alles weten he, dat heb ik zelf ook nog steeds een beetje in me… dus ik kan er niet onderuit om geen antwoord te geven. Je hebt dat inderdaad goed gezegd, NAH, dat hebben we allebei. Jij net, en ik (precies vandaag) al 15 jaar. En met andere labels… lief meisje, je weet wat je allemaal voor (engs) hebt meegemaakt. Daarnaast (en deels ook daardoor) loop ik ook nog met wat andere probleempjes, maar daar ga ik verder niet op in.”
“Ohh.. oké Mar. Ik weet wat je bedoelt met enge dingen die ik meegemaakt heb. Ben je ooit nog wel eens met iemand in contact geweest die daarmee te maken heeft? Ik hoop eigenlijk dat alles wat je meegemaakt hebt bij die ene keer is gebleven…”
“Nou lieverd, dat is moeilijk te vermijden. Soms kom ik bepaalde mensen nog wel eens tegen. Gelukkig de goede mensen die ik tegen kom. De mensen waar ik heel veel moeite mee heb gehad gelukkig (nog) niet.
Als ik die tegen zou komen loop ik er met een grote boog omheen, of ze zijn nog niet klaar met me.”.

Ik lig op bed en begin mijn ogen te openen. De tranen rollen van mijn wangen af, mijn kussen op.
Ik haal even diep adem, ik zucht. Ik ben me bewust dat deze conversatie geen realiteit is. Ondertussen smacht ik ernaar om echt zo’n gesprek te kunnen voeren met de kleine ik.

“Mar? Je valt weg. Ben je er nog, ik denk dat we nog lang niet uitgepraat zijn?”
“Nee lieverd, ik moet gaan. Er staat weer een nieuwe dag op mij te wachten. Ik hoop je gauw weer te ‘spreken’, in gedachten. Zorg goed voor jezelf, kleintje❤️”

Het is vandaag precies 15 jaar geleden dat ik viel en ik hersenletsel opliep.

Ik ga mijn tijd nemen om deze dag te verwerken. En no worries. Het is even een shit dag vandaag, deze keer heb ik er wat meer moeite mee. Dat merkte ik zo de dagen voorafgaand aan vandaag dat ik me me al onrustig voel, onrustiger dan andere keren. Ik ga de hort op vandaag, even ontvluchten van de situatie en mijn verstand op nul proberen te zetten. Het is klote wat me is overkomen, maar ik wil iets moois en positiefs gaan doen, even proberen om te denken.
Maar alles komt goed. En ik ben en blijf altijd positief, vandaag misschien even wat minder en daar ga ik me volledig aan over geven en proberen de dag goed door te komen ❤️

Pluk de dag, lieve mensen! ✨
Liefs

Voor de eerste keer op de site? Begin hier

10 gedachten over “WISH WE COULD TURN BACK TIME… | 30/11/2007 – 30/11/2022 |

  1. Live-life-love-laugh.

    Het glas is altijd halfvol of gewoon helemaal vol, liefie!

    Je bent een doorzetter, altijd al geweest.
    Jij weet altijd een ander te helpen, te steunen en te overtuigen, dat als het even tegenzit er altijd weer betere tijden komen.
    Zie het zo ook voor jezelf.
    Dan komt het altijd weer goed.

    ‘Everything will be okay in the end,
    if it’s not okay, it’s not the end !’
    John Lennon

    Dikke kus, papa

    Geliked door 1 persoon

  2. Hey lieve Mar,
    Maak er een leuke dag van! Je bent een topper en knokt voor alles wat je wilt bereiken. Fijn om een collega als jij te hebben.

    Like

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: