Hee lieve volgers,Ik heb al weer een poosje niks van me laten horen.Hierbij heb ik gelukkig weer een nieuwe blog voor jullie. Het is een beetje een dubbel onderwerp, maar het heeft invloed op mijn leven door mijn NAH en ik denk dat het voor jullie interessant is.Na de zomervakantie ben ik begonnen met rijles. Ik heb zo’ n 8 lessen gehad (met een lange pauze ertussen ivm mijn gebroken enkel) Ik heb afgelopen maandag namelijk een rijtest van het CBR ondergaan.
Waarom een rijtest?
Wegens mijn NAH moet ik gekeurd worden door het CBR of ik bevoegd/bekwaam ben om deel te nemen aan het verkeer wegens mijn zichtbare en onzichtbare gevolgen van mijn hersenletsel. Het kan dus betekenen dat ze zeggen dat ik niet aan het verkeer mag deelnemen in de auto, of of dat ik het wel mag maar in een automatisch geschakelde auto.Ik was echt heel erg gespannen voor deze test, want wat als….Hoe ziet zo’n keuring er uit?Als eerst had ik een gesprekje met de mevrouw die de keuring deed samen met mijn rij-instructeur. Hierin bespraken we een aantal dingen over mijn hersenletsel, bijvoorbeeld wat mijn vertraagde informatieverwerking precies inhield. Hierna zijn we de auto ingestapt. Voordat ik ging rijden heeft ze mijn kracht gemeten met een apart metertje. De kracht waarmee ik de pedalen indrukte, was (heel) krachtig, en gelukkig krachtig genoeg.Hierna zijn we gaan rijden. Ik moest als eerste een ‘noodstop’ maken. Dit had ik nog nooit gedaan. Ook dit ging goed. Dit allemaal gaf mij positieve energie, en mijn spanning werd iets minder.Onderweg moest ik nogal wat dingen doen waar ik wel wat moeite mee had, maar er gingen ook wel wat dingen goed.Na een half uurtje rijden gingen we terug naar het CBR en kreeg ik de uitslag.Op zich als ik het totaal plaatje bekeek had ik er wel een goed gevoel over. Maar toen kreeg ik te horen dat ik niet snel genoeg en goed genoeg ben voor een schakelauto.Gelukkig heb ik wel de kans gekregen om in een automaat te gaan rijden omdat ze denkt dat dit heel wat gaat schelen. Zodra ik een aantal lessen in een automaat heb gehad moet ik weer opnieuw een rijtest ondergaan. Hopelijk is die goed en mag ik uiteindelijk afrijden. Het is dus nog niet rond, maar ik blijf moed houden.Het viel een beetje zwaar en ik baalde ervan, maar ik ben ook wel blij dat ik nog een kans heb door te rijden in een automaat, en nu is het te hopen dat dat beter bij me past. De uitslag viel me dus een beetje tegen en had dit niet gehoopt en verwacht, maar ondertussen is een automaat ook beter voor me bedenk ik zelf omdat ik dan minder hoef na te denken en hoef te schakelen (letterlijk) en figuurlijk in mijn hoofd. Toch voelde het een beetje als falen, weer iets wat ik niet kan of wat ik niet mag.Maar goed, ik heb een kans en daar houd ik me nu aan vast. Op naar de volgende test! Bedankt voor het lezen van mijn blog!Ik ben snel weer terug met een nieuwe update!Liefss, Marjolein
LEINZBREIN 