Je NAH zelf ‘accepteren’, zoals sommigen dat zo mooi kunnen zeggen. Dat kan naar mijn idee nooit helemaal. Stapje voor stapje kun je beter met dingen dealen, en het een plek geven dat het misschien niet meer zo is zoals vroeger. Maar… hoe ga je daar mee om? Lees het in mijn nieuwe blog!
Auteur archief:Marjolein
#BOOS
Ik schreef een mail aan #BOOS. Omdat ik boos ben… en uitgeput.Onderstaand deel ik het verhaal met jullie. Het is een lang verhaal. Ik voel me ongelofelijk machteloos.
Controle
Ik mis (gevoelsmatig sinds mijn NAH) controle over mijn leven, mijn lichaam, mijn hoofd. Over gevoelens en emoties (en regulatie daarvan). Ik had het gevoel dat ik een buitenbeentje was. Ook had ik ook geen controle over het lopen, mijn hand, mijn vermoeidheid (wat enorm energie vreet, letterlijk en figuurlijk)… Mijn cognitieve klachten (prikkelverwerking, concentratie,Meer lezen over “Controle”
14 jaar leven met NAH // Anticiperend rouwen
Wat houdt dat eigenlijk in? Verliesverwerking, confrontatie met alles wat je verloren bent en waarvan je tot op de dag van vandaag met je neus op de feiten wordt gedrukt. Gemis, van de oude ik. Gemis van alles wat ik kon, wat ik nu niet meer kan. En voor de buitenwereld wordt de nieuwe ik,Meer lezen over “14 jaar leven met NAH // Anticiperend rouwen”
Dromen zijn er om waar te maken
hteraf).
Ik heb het dus gedaan met een verrassend maar vooral mega positief resultaat.
Mijn bericht is zo vaak gedeeld en ik heb echt ontzettend veel reacties ontvangen op mijn bericht over het behalen van mijn diploma en mijn zoektocht naar een baan. Zo zijn er velen die mij willen helpen.
Ik ging zowat viral, wat ik echt niet aan had zien komen. Ik kreeg weer wat meer vertrouwen hierdoor.
Wat leverde dit op? Ik vertel het je in deze blog!
GESLAAGD?!
Wat een gek (school)jaar was dit.Eigenlijk besloot ik 1,5 jaar geleden om tóch langer over de opleiding te gaan doen. Puur wegens mijn energie en alles wat het me kost.En eigenlijk stond dit vanaf mijn aanmelding op school al vast, in mijn aangepaste onderwijs overeenkomst. Rond november/december 2020 besloot ik in alle hectiek dat ikMeer lezen over “GESLAAGD?!”
MERRY X-MAS & BEST WISHES FROM ME
Jeetje, wat een veelbewogen jaar hebben we achter de rug. 2020 bracht ons een pandemie, waardoor er veel mensen ernstig ziek zijn (geworden) en waaraan we mensen heen hebben moeten laten gaan, omdat de strijd tegen corona hen niet geholpen heeft. Ik ben door corona mijn lieve opa verloren. Dit is niet het enigste, coronaMeer lezen over “MERRY X-MAS & BEST WISHES FROM ME”
XII – Once I was seven years old
Vandaag is de dag waarop de tijd voor mij even stil staat.
HEY, HET IS OKAY! ❤️
Hey lieve lezers, Dit keer wil ik iets met jullie delen en er open over durven zijn, maar ondertussen vind ik dit rete spannend.
EINDELIJK, VAKANTIE!
Hè hè, eindelijk vakantie! En ik moet zeggen; wat heb ik er lang naar uit gekeken zeg.