XXX-XI-MMVII

XXX-XI-MMVII

7 jaar oud,

ik was nog zo jong.

Ik viel van de trap,

mijn verhaal begon.

Ik raakte in coma,

voor een lange tijd.

Ik wilde van alles,

maar was alles kwijt.

Een maand later kwam ik bij,

zonder iets te kunnen.

Begon ik weer,

aan mijn nieuwe strijd.

Het voelt net,

alsof ik niet meer leef.

Dat ik slaap,

en  naar rust heb gestreefd.

Opnieuw begonnen,

met een nieuw leven.

Met veel doelen,

en altijd naar het beste willen streven.

Jij lief klein meisje,

vroeg of laat.

Jij bent iemand,

die ik nooit alleen laat.

Ik mis je klein meisje,

maak je geen zorgen.

Ik zal altijd in mijn gedachten,

voor jou blijven zorgen.

                                                                                                                                                Marjolein 30-11-2018    


Meer lezen over “XXX-XI-MMVII”

OVERPRIKKELING

Vandaag, 23 juni 2018, is het de Dag van Overprikkeling.

Overprikkeling is iets waar ik door mijn hersenletsel last van heb. Soms heb ik er heel erg last van, maar er zijn gelukkig ook momenten dat ik er nauwelijks/geen last van heb. 

Overprikkeld zijn is als je (zeer) gevoelig bent voor licht, bewegingen, geluiden, gevoelens, beelden, en geuren. De mentale prikkels worden niet meer gefilterd, hierdoor is denken en onthouden vaak heel moeilijk . 

Meer lezen over “OVERPRIKKELING”

MAATSCHAPPIJ

Ik was vroeger een bezorgd meisje. Ik maakte me zorgen over veel dingen, wat nergens voor nodig was. Bijvoorbeeld als we op vakantie gingen of er dan thuis ingebroken zou worden, wat echt niet gebeurde. Maar goed, ik maakte me er zorgen over. Lag er van wakker en zat er mee. Ik dacht dat dat echt mijn uiterste was van dingen waar ik me zorgen over kon maken. Ik wil me geen zorgen maken. Zeker niet op mijn leeftijd, nu ik 18 ben. Maar waar ik me tegenwoordig zorgen over moet maken is of ik door de maatschappij wel geaccepteerd word, want ik heb ‘iets’.

Meer lezen over “MAATSCHAPPIJ”

REVALIDATIE // OPERATIE SEPTEMBER 2016

Zoals ik over mijn revalidatie al vertelde revalideer ik nog steeds. Dat komt door mijn hersenletsel maar voor het grootste deel door een grote operatie die ik in september 2016 ben ondergaan. Ik ben geopereerd aan mijn knie nadat ik 2 jaar aan het sukkelen was wegens flinke pijn en een blessure, waarvan eigenlijk niemand precies wist wat het was. Ziekenhuis is, ziekenhuis uit, verschillende specialisten bezocht, maar de een zei dit, de ander wat anders en het had niet echt heel veel met elkaar te maken. Uiteindelijk na 1,5 jaar ben ik in Nijmegen op gesprek geweest, hebben ze onderzoeken gedaan, en hebben ze vastgesteld welke dingen de pijn waarschijnlijk veroorzaakte en wat er aan gedaan kon worden. Ik heb vanaf begin 2016 heel de tijd uitgekeken naar mijn operatie; eindelijk ben ik daarna (waarschijnlijk) van de pijn af.

Meer lezen over “REVALIDATIE // OPERATIE SEPTEMBER 2016”